EY Aşk!
EY aşk!
Ateşin, harıyla yaktın, kül ettin. Savurdun, küllerini sanma yok ettim. Her bir zerreyi, perişan ettin. Ayrılık, ateşini her yere saçtın… Ey aşk! Susunca, Susar mı yürek sandın, Ruhunda ki ızdırap geçer mi sandın, Görmese de gözler cemalin ay’ın Ayrı kalınca senden vazgeçer mi sandın, Ey aşk! Şairler neler yazmış üstüne… Aşkları,söylenmiş dilden dilere Leylalar Mecnunlar, Kerem Aslılar Aşkın acı şarabını içmişler senden Ey Aşk! Büyülü bir şehirsin herkes gitmek ister, GİDENLER perişan yol bulup dönemezler, Ne senden ne de sevdiklerinden, Acı içinde inler de vazgeçemezler. Ey Aşk! Durmaz arayışın böyle devam eder GÖNÜL BİR YILKI ATI VURULMAZ EĞER Bu derdin tabibi sade Yaratan Dermanı, seven gönülle geçer... |
ruhuna ekler nice düşler
bir yoldur çoğu içine düşer
bitmez o yol az değildir
içinde yol kaybedenler
yüreğinize sağlık
kutlarım kaleminizi