BIR INSAN GURBETCI OLURSA:
Bu sene izinde tam iki ay kaldim
Havalar sicakti kavruldum yandim Banada bir selam verirler sandim Hic yüzüme bakmadilar ozanim Selam verdim selamimi almadi Ters ters bakti hatirimi sormadi Memlekette hic insanlik kalmadi Gurbetci diye takmadilar ozanim Bir ara bir yerde toplanti oldu Orasi insanla hinca hinc doldu Bu gariban oradanda kovuldu Aralarina sokmadilar ozanim Özlemistim memleketi silayi Atamadim gurbet denen belayi Dostlarla icemedim ben cayi Semaveri yakmadilar ozanim Para dedi vermeyince küstüler Selami sabahi hemen kestiler Yanima cagirdim dönüp gittiler Daha yanima basmadilar ozanim Gam cekme gurbeti bu kadar yeter Dostlarin sitemi ölümden beter Dünyanin kahri ölünce biter Hic kapimi calmadilar ozanim... zekeriya yildiz(gurbeti) |
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla....