ÂCİZ
Doğduğumda kulağıma okudular ezan,
Duyduğum en muhteşem kelamdı. Allah-u Ekber, Allah-u Ekber dedikçe okuyan, Ağlamalarım Rabbime duyulan şükrandı. Beni çıkardın karanlıklardan aydınlığa, Annemi hizmetkâr ettin şefkatinle bana, Rızkım hazırdı geldiğimde dünyaya, Rezzak ismin nasıl da yetişti imdadıma! Her şeyi fazlasıyla verdin, Ben istemesini dahi bilmezdim. Sen ne büyük Rabb’ül Âlemin’sin, Kimseyi kendi kaderine terk etmezsin. Ey malın, mülkün tek sahibi! Bebekliğimde acizdim her şeyi bana sundun. Büyüdüm, itiraf ederim ki yine acizim, Sen boyun büken acizleri çok seversin. Değişmez kural bu dünyada, Yeni doğmuş bebeği bir düşün. Yediği önünde, yemediği arkasında, Şimdiki yaşantınla bebekliğini kıyasla. Âcizim, fakirim, zillet sahibiyim, Kudretli sensin, zengin sen, izzet sahibisin. Bu kul tarifi böyle etsin, Sen sahibimsin muhafaza et beni Rabbim! İnsanım insanlığı seninle buldum, Hiç oldum, hiç oldukça varlığı buldum. Aklım, şuurum, itibarım yanında hiçtir, Sen Rabbimsin istersen beni diriltme, bitir. Karışmayın, eleştirmeyin, bunlar tercihim, Cennet sizin olsun ben Rabbimi isterim. Ruhum onsuz en an ıztıraptadır, O razı olsa bu kul cehennemde zevkle kalır. Mustafa CAYMAZ |