tanrım ateş aldı/mdağların çocukları alfabesizler rüzgar her gece yüreğime vurur bu hücrede karlardan beyaz kokan bir esmer ten yabancı değil elalem değil kızgın toprakların oğlu bir suskun adam özledi/ğim dua tuttu ellerim dilim nasır türkülerin savurur saçlarımı nefesin kokuyor hala açsın susuz bana benzer hallerin kendime dokunsam taş olurum gibi ah benim imlası devrik zamanlarım sessiz harflerim özlediğim canı cehenneme güneşsiz odaların sana müebbetim yüzüne |
sözüne
özüne