Çıkarken zamanın evinden Merdivenleri sayardım ben hep Küçüklüğümün ve d/üşüyorum Gölgeme sarılırken sokaklar
_
Bedenim zor duruyor ayakta Yer’i bertaraf ediyor Dudaklarımdan dökülen ’n e d e n’ler Üşenmiş yarınlara bir mektup yazıyor Ve başlıksız kalıyor satırlar
Rimellerim akarken Bu kente yağıyorum, yağmurla...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Rimelleri Akarken Kentin şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Rimelleri Akarken Kentin şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
En derin düşlerin çığlık geçişleriyle avuttuğumuz gönlümüzün sarı odalarına güneşi aldığımızda, avuçlarımızın yanıklarını tutarız rüzgâra, kendi dirimselliğimizin sızılarını hafifletmek için. Günü gelince kabuğuna çekilen anılar gibi, biz kendi aydınlığımızın direncini yükleriz bu hayal imparatorluğuna… Tebrikler.
Bedenim zor duruyor ayakta Yer’i bertaraf ediyor Dudaklarımdan dökülen ’n e d e n’ler Üşenmiş yarınlara bir mektup yazıyor Ve başlıksız kalıyor satırlar