Hasanboğuldu efsanesiBinbir efsane vardır yaşanan,Kazdağında Hala dolaşır halkın dilinde, dudağında Emine ve Hasan’ın aşkları hep anılır Gür akan şelaleden su içerek kanılır Hazindir hikayesi dinlersen hüzün çöker Tutamazsın kendini seni oraya çeker ............. Edremit’in pazarı çarşamba kurulurmuş Yıllardır değişmemiş o yerde durulurmuş Hasan genç, yakışıklı, çalışkan bir bahçıvan Emine de obalı arısı var yüz kovan Pazarda bakışırlar aşk düşer yüreklere Eminesi aklında yapışır küreklere Hasan ona en güzel meyve sebzeyi verir Kız da ona dağlardan süt, peynir, bal getirir Her pazarın sonunda Zeytinli’ye yürürler Birbirinin gözünde birbirini görürler Emine obalıdır dağda geçer hayatı Dağdan ayrı bir günü ve gecesi olmadı Gençler evlenmek için ederler kavl-i karar Obadan izin ister merakla cevab sorar Eminenin obası karşı çıkar onlara Olmaz demezler ama şart koşarlar bunlara Obaya çıkaracak Hasan kırk kilo tuzu Başarıp çıkardıktan sonra alacak kızı Oğlan narin yapılı doğuştan hep ovalı Emine keklik gibi dağda seken obalı Aşkı öyle büyük ki düşünmez kabul eder Alır tuzu sırtına tepeye doğru gider Sırtında tuz çuvalı Emine’si yanında Dağa çıkmaya başlar ter boşanır anında Ter tuzla birleşince haşlar gencin sırtını Ama kabullenmiştir anlaşmanın şartını Bozar aniden hava yağmur yağmaya başlar Tuzlar da eridikçe gencin sırtını haşlar Dağları iyi bilir Emine önden gider Hasan alışık değil tuz yakar, takat biter Akşam karanlık basar kız arkasına bakar Hasan yoktur geride içine sızı akar Geri döner aranır karanlıkta göremez Gün ışır hala yoktur endişeden duramaz Önleyemez korkunun içini ezmesini Çayda görür Hasan’a verdiği yazmasını Yazmanın oyaları suda çiçek misali, Kız uzatır çınardan kopardığı bir dalı Uzatıp çeker alır oyalı yazmasını Bir türlü susturamaz yüreğinin yasını Anlamıştır,Hasan’ı bu zalim çay almıştır Sevdiceği,yiğidi bu sularda kalmıştır Dayanamaz,bir feryat kopar dudaklarından Yürek nasıl dayansın bu sevdanın narından Emine’nin kalbini kavuşma aşkı basar O çınara kendini al yazmasıyla asar Bu büyük aşka şahit çay ile çay kenarı O ağaca denilmiş bu Emine Çınarı Şelale hala orda adı Hasanboğuldu Emine çınarıyla başında bekler oldu Obası çok üzülür anıp gözyaşı döker Hazindir aşıkların sonu yürekler büker NİL şiir yaptı bunu yüreğinden yanarak Yad edelim onları fatihayla anarak NİLÜFER SARP________18.EYLÜL.2010 KAZDAĞI EFSANELERİ (2) |
Emeğinize saygıyla.