_____Sen...
seni ilk gördüğümde
önce geçmişime kahrettim sonra gözlerime... oysa sonra kader dedim evet kader... seni daha önce tanımayı ne çok isterdim oysa bir bilsen bir bilsen ama olsun şimdi biraz geçte olsa bir Dolunay gibi usulcana aydınlattın ya bir anlık olsada her şey... değer doğrusu değer bir ömür öylece beklemeye de... ve biliyorum birazdan gideceksin ama bilmeni isterim ki düşlerim yittiğin o bulut’un gölgesinde kalacak hep ta ki yeniden eşgalimi aydınlatıncaya kadar gözlerin... önce Dolunay’dın şimdi de Kardelen peki ama neden hep gitmeye yatkın ellerin ? hani biraz kalmayı denesen... Yıldızlarda aydınlatmaya yeltenecek eşgalimi o gözlerinin hatrına... Not: bu şiiri bana yazdıran gözlere armağanımdır... |
Anlamlıydı şiiriniz sevgili şair..
Tebriklerimle