neredesin...?
yine çöktü içime,
yokluğun, attım kendimi, tahta masalı tahta sandalyeli yerime, oturdum; kıyı egemin bi denizinin kenarına... esiyor da hafiften meltem, fısıldıyor kulağıma, kal diyor, imbat’ada..... kadim dostum rakı, yazdırmaya başlıyor seni bana... bir elimde kağıt,bir elimde kalem, yazıyorum,yazıyorum, siliyorum sildikçe siliyorum, iki satır yazıp,siliyorum, olmuyor bugün, sank; kelimeler isyan etti, yazamıyorum seni, aslında seni yazmak değil, seni; yaşamak,senli yaşamak istiyorum... yazma ,silme savaşını, silinen ve yırtılıp atılan kağıtlar kazanıyor... onca yazma-silme savaşından, aşağıdaki; bir-kaç kelimeydi canını kurtarabilen, nerdesin be kadın; nerdee...!!!!!!! ------------------------------------------------- kıyı ege köylüsü................... |