Bile Bile Lâdes…
Sevmek ve sevilmekse, nefes almaktan maksat,
Varsın baht beni aşka, takıp takıp sürüsün… Olsa da vuslat düşü, sadece bir buruk tat, Varsın hasret ruhumu, yakıp yakıp bürüsün… Her gönül Yaradan’dan, bin türlü lütuf umar, Lâkin hepsi gözünü, yâr özlemiyle yumar. Ne çıkar ki olsam da, aşk uğruna tarumar, Varsın gözlerde yaşım, akıp akıp kurusun… İnsan bin kez doğsa da, hep aşkı aramalı, Gönül gözü ömrünce, âlemi taramalı. Tanrının sevda lütfü, bir işe yaramalı. Varsın gönül boynunu, büküp büküp yürüsün… Derler ki, yâr sevenin, kalbi bir başka atar, Çile, solgun ruhlara, efsunlu bir renk katar. Güneş ümitle doğar, bin bir hüzünle batar, Varsın yüreğim ufka, bakıp bakıp erisin. Vaki değil ki felek, ihya etsin sevdayı, Hakikate döndürsün, sevda denen rüyayı. Ben bahar eyleyim de, içimdeki dünyayı, Varsın felek gazeller, döküp döküp kürüsün… Nesi varsa dünyanın, kendisi gibi yalan, Tek kişi var mı zaten, her muradını alan. Yalnız sevda değil mi, göçenlere kâr kalan, Varsın gönül derdini, çekip çekip çürüsün… Veli BOSTANCI |
Nesi varsa dünyanın, kendisi gibi yalan,
Tek kişi var mı zaten, her muradını alan.
Yalnız sevda değil mi, göçenlere kâr kalan,
Varsın gönül derdini, çekip çekip çürüsün…