....bENDe kalan... yangın yangın bakışındır siyahını yakar zamanın duman duman ayrılıklara inat şimdi yokluğun kadar uzaklardayım günün bir karanlığında gecenin ay suskunluğunda ... ayrılıklara çok uzaklara alıp başını gitmelerde yalnızlığın orta yerinde bu nöbetlerde ... dönüp dönüp durursun bir yanım çaresiz ... yorgun ... bela ve vurgun gülüşüne sarılıp uyur ... bir düş uyanışı yalnızlık belki hepsi yalan vakti geçmiş bir selam alsanda bir almasanda gözlerinden öper özlem eretelediğim ha bire eretelendiğim aşk içinde aşk olur inadır yokluğun... bilirim. Solmuş ise renkleri gök kuşağının su misali zaman ve mavidir kalan adı hatırlanmaktır unutmaktan vazgeçersin umutdur yaşam ve ... mavidir şiir olan |
Kutluyorum sevgiyle..