Gün akı sürgünler
İpekten dokunurdu yollar,
Hercai düşlere ekilirdi umutlar. Her gün akına beklenirdi, Bütün sürgünler… Göğse sıkıştı gökyüzü. Öyle ıslak öyle ağır be nazlım! Kanatlar açılamadan, Sine-i aşk’a gömüldü bütün başlar… Hiçsizliğin yol başına, Bir mum aydınlığı bırak sen. Gün karalarının ötesinden, İnan! Görünecek elbet, Gün akı sürgünler… |
Saygılarımla.............