--HAYATIMI MAHVETTİN--
--Dolu dizgin başlayan,bir aşk hikayesinin,
hazin sonu..!!!-- Her şey çok güzel başlamıştı, Ya da ben öyle zannediyordum, Öyle kaptırdım ki kendimi Aşk gözümü köretmiş Göremedim... Hiç art niyetim olmadan Sevdim seni... Seninde vefasız olacağını, Aklımın ucundan bile geçirmedim. Bana bir bakışınla,kalbim yerinden, Fırlayacak gibi oluyordu. Bir sözüne bakardım senin, Dostlarım bu kadar sevme Bir gün gider demişlerdi! Hiç umursamadım, Ben seviyordum ya, Sorun olmaz diyordum. Senin de sevdiğini zannetmiştim Ama öyle değilmiş yanılmışım, Sevmemişsin... Hayatıma öyle bir girdin, Öyle bir çıktın ki, Neye uğrdığımı şaşırdım! Benimle sonsuza dek, Birlikte olurmusun dediğin gün, Hayatımın en mutlu günüydü. Bu aşk bitti dediğin gün ise Nefesim kesildi!!! O günden sonra hep, Karanlıklarda kaybolur oldum. Gittin gideli, Senden geriye kalan,kırık bir kalp, Ve güneş doğmuyor artık sabahlarıma Gecelerde yıldızlarını, Saklıyor benden, Gökyüzü mavi olur ya Beni sensizliğe Terk edip gittiğin günden beri Gökyüzüde karanlığa bürünüyor... Yokluğun deprem oldu bana, Enkazlardayım... Beni yaralayan, Bu aşkta... Ben gerçek,sen yalanmışsın. Hayatımı Mahvettin... Kahretsin ki hayat bu işte, Yaşamak için bir neden ararken, Ölmek için buluyorsun... FATMA MELEK DAĞBAŞI 13/09/2010 |
şiir çok açıklayıcı ve vurguluydu..Tebrik ederim..
Sevgi ve saygılarımla...