*HEP YÜREĞİMDE KAL*
Irak yollardan dönmeni beklerdim senin.
Gecikirdin bazen Yurdumu yönümü şaşırır da Kaybolurdum işte o an Ufalanırdı evren Silinirdi zaman Oynaşan beyaz köpükleri usulca avuçlamak isterdim Sana dokunur gibi olurdum onları tuttuğumda Duymazlardı ki sesimi Düşlerimi anlatsam… Apansız bir siyah perde boydan boya kaplamasın diye Korkardım gökyüzünde oynaşan yıldızlara bakmaya Bir sevi tanrıçasının ellerinden farksız ellerini Arar dururdum ellerime uzanan Duysaydım sesini Bir kalıcı mühür olurdu Yanık kağnı sesleri gibi yüreğimde çınlayan Bir meltem eserdi sanki birden Yüzünü kapatırdı saçların Coşkun ırmaklar gibi akardı dudak uçlarına doğru Aralandığında gözlerini görürdüm dalgalardan.. Irak yollardan döndüğünde Bir hırsız gibi gizlice girerdin yüreğime Ayak seslerinden tanırdım göksel varlığını Sarılırdım bir kutsala sığınırcasına Arınırdım korkularımdan... Necdet Arslan |
Değerli kaleminize sevgilerimle.