,,,, ...
yıllar ne çabuk geçti sevgili
ellerin avuçlarımda kaybolurdu gözlerin gülüşlerimde hani karnımızda aç kalırdı ara sıra yine de sığınmazdık karanlığın kuytularına bir küçük pencereden iki ayrı dünyaya bakardık ve kırıktı pencerenin camı biz geleceğe el sallardık şimdi iki ayrı pencereden aynı dünyaya bakıyoruz gecenin sessiz karanlığında gözlerimiz görmese de birbirimizi ve görebilmek için içimizdekileri buğulu bir pencerenin ardına saklanıyoruz düşüncenin son açmazında zamansız düşlere yatıp belki de bir kelebek çıkmazında çiziyoruz belirsiz geleceği içimize haykırdığımız sessiz hıçkırıklar ve kim bilir şimdi kendimize nerelerden bakıyoruz |