ZANNEDERSEM İNSANDIKimi insanlar tanıdım dört dörtlüktü Kimi elini uzatır kimi dinlerdi sözümü… Kimi insanlar tanıdım bana ayna olurdu Kimi ışığım olurdu kimi aydınlık yolum… Kimi insanlar tanıdım güç için, onur için Kimisi zafer için kimi de aşkı için savaşırdı… Kimi insanlar tanıdım okumuş cahil kalmış Kimisi de okul yüzü görmemiş duruma hakim… Kimi insanlar tanıdım sözü özü dinlenir Kimi sözünü bilmez kimisi de özünü… Kimi insanlar tanıdım çok fazla gülüyordu Kimi yanında ağlayanları görmüyordu… Kimi insanlar tanıdım bulduğunu yiyordu Kimi de karnı açtı bulup’ ta yiyemiyordu… Kimi insanlar tanıdım işleri dedi kodu Kimi boş konuşur kimi arkadan konuşurdu… Kimi insanlar tanıdım çok fırsatçıydı Kimi soyucu oldu kimisi de yolucu… Kimi insanlar tanıdım yanlış yoldan çevirdi Kimisi de doğru yoldan yanlışa çevirirdi… Kimi insanlar tanıdım aldığını getirir Kimisi de hep alır durmadan götürür… Kimi insanlar tanıdım senaryolar yazıyordu Kimileri de yazılan senaryoyu oynuyordu… Kimi insanlar tanıdım insan gibi insandı… Kimilerini de anlayamadım zannedersem insandı… CEMAL USTA |
Kimilerini de anlayamadım zannedersem insandı…
eevvet işte öbürleri hamların ateşi
zannedersemler olmasa belki
insan gibi insanlar olmayacak ...saygılar çok güzeldi