SEVGİ DEN KAÇTIM...
Bir yudum suya kanarcasına
Sevdana hasret kaldım Bir pınar gibi çağladım Ama sesimi duyuramadım... Bir sürü şiir yazdım, Bir sürü insan tanıdım Ama seni unutamadım Belki yalnız kaldım, Şu koca evren de Ama olsun kendimi tanıdım. Daha düne kadar... En çok hangi çiçeği sevdiğimi/bilmiyordum. Fakat bu gün... Yabani bir zambak/diyebiliyorum. Kapalı odalarda,aydınlığın için de Işıksız kaldım...hiç şikayetçi olmadım. Soğuk sokaklar da gezinirken Sıcaklığını içimde hissettikçe inan üşümedim. Bir var oluşun için de yokluğunu düşündüm, Yokluğuna bi ad koyamadım , Bir çare bulamadım. Kim bilir? Belki de ben hata yaptım... Sen den değil,umrsamadığını sandığım Sevginden kaçtım. Sorumsuzluğuna inandığım seni Bir uçurum sandım... Bensana taptım! Kahretsin!... Ben hem sen den hem de "Sevgi den" kaçtım... Saynur YILDIZ ÇELİK (1999) |