GÖZLERİN VE BEN.
Yine gece
Yine sen varsın hayallerimde Yine korkularımın pençesinden Kurtulma çabasındayım ben Kanayan yaralarıma Güz sancılarıma Karanfiller yağdırıyorum Öperek yalnızlığımın hoş sohbetlerini Sızlayan yarınlarınlarımın düşlerinde Karanlığın merhametine bırakıyorum kendimi Boylu boyunca uzanıyor umutlarım Usulca dokunarak uğurluyorum Yanlızlığımın sebebini Mutlu yarınlar Uzaklarda değil Tamda yanıbaşımda Takılı kalıyorum zincirlerine Yüzünü bile göremediğim Prangalar takılıyor ayaklarıma Vuslata bir adım kalmışken Mutluluğun koynuna atılmama Mutsuzluğum acıyor Yalnızlığımla hoş sohbet değil Kolaylaşmıyor işim Aksine gün geçtikçe Daha ağır basıyor duyduğum özlem Yalnızlığımın önermesi bu artık Bir damla gözyaşı Yoksul bedenimin zehiri Yokluğunun yamalanmış sevdalarının Simsiyah gözlerinde hüzün okuyorum İşte ben diyorum Göz bebeklerinde Kirpiklerinin gölgesinde Demlenen hüsranımı seyrediyorum Ktre katre daralıyor Göz yaşlarım her nesefle Bunca telaş Yokluğunun yegana sebebi Biliyorsun Gel deresen gelirim o an Bütün hengamelerden sıyrılır bu yürek Bıkmaksızın Usanmaksızın Buluşur Gözlerin ve ben! |
muhteşe bir şiir okudum sayfanda çok güzel yüreğin var olsun
sevdayı öyle güzel işlemişki yüreğin bana diyecek bir söz kalmamış evlat
devam beklıyorum şiirlerini tmmı bitanem biliyorum çok güzel şiirlerin var burda
okumak istiyorum o şiirleri sevgilerimi bıraktım sayfana bır demette gül usulca gidiyorum şirin güzelliğinde hoşçakal