MİHENK TAŞI SEVGİ
Mihenk taşı sevgi
Vakti zamandan öte Habil’le, Kabil’den beri Kardeş kavgalarına son olsun diye Sevgiyi daim kılmak için Ne savaşlar verdi insanoğlu Yaşayamazdı aşksız, sevgisiz Hayatın tadı, tuzu olmazdı bir an onsuz Mayasında vardı ilk sevgi harcı Yaradana varışta bile, Sevgiyle el, avuç açtı Aşkla yalvarışta İyiden, güzelden, doğrudan yana Korkuyu, zulmü hep yendi Her defasında yine sevgi dedi Yüceler yücesi ulu dağlar gibi Ferhat’tı, Şirin’di ve Zühre oldu Dağları deldi, yine geldi Kara sevdalara daldı Ne tabiat kaldı, ne bir taş Yakut, elmas, altın yüreklerde Sevginin kutsal gücüyle mevlasında Küçücük yüreğiyle yanıp, tutuşup evrene dönerken, Sevgiyle başlayan her aşkta Mihenk taşı gibi sevgiyi damarında buldu... İlhan Koruyucu c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |