Yine sensizim,yine sessizim
Sensiz mi sessiz akşamlar mı deselerdi
Sessiz olabilir
Ama sensiz olmayı asla kabullenemezdim.
Oysa şimdi
Bir limana sığınmış gemi gibi
Gecenin zifiri karanlığına sığınmış
Sessiz,sakin sensizim.

Kendime dönüyorum,bakıyorum
Yüreğim sensiz vurgun yemiş gibi
Demir atacak ,sığınacak
Hasretinin son bulacağı
Gecenin karanlığında
Sessiz akşamlara inat
Seni arıyor,sensiz olamıyor
Geceler sensiz geçmiyor birtanem.

Gecenin karanlığında
İçimi büyük bir hüzün kaplarken
Senin yokluğuna alışmaya çalışırken
Sabahın ilk ışıkları vuruyor
Gün ışıyor
Bir kez daha karanlık geceler bitiyor
Ama sensizliğime çare bulunmuyor
Sesizce boynumu büküyorum.

İşte şimdi
Gecenin karanlığına inat
Demir almak zamanı geldi
Günün umuduna doğru
Koşmak,yelken açmak
Sessizliğe ,sensizliğe çare bulmak
Sensiz gecelere inat
Seni içimde yaşatmak.

07.45.2008
Pazar

Gülgün Solmaz