barış kapısıellerini göğe açtı diledi kapandı toprağa sık sık ağladı.. içinde neler geçirmişti neler söylenmemeliydi tuttu ağzını sıkı sıkı.. böyle öğretilmişti ona iki kere iki dört ederi bilmeden evvel yıktı içindeki duvarları.. meğer dedi; ben benmişim,o,O gereksizmiş, gereksiz dedi, kırdı gözlüklerini.. girdi barış kapısından içeri.... Münir S.Güresen 01/09/2010 İzmir |
hep birlikte girelim o barış kapısından içeri...
geç kaldım yoruma, sevgilerim çokça Münir...