bekliyorum kapı önünde.
sevmek hayatın neresinde,bir bilebilsem!
seni özlemeye gerekmi vardı ! düşermiydim ömrümün kıyısında, hüzünlere,hiçliğe, fırsat verirmiydim hiç; acılara dertlere. mevsimler yaşlandı, seni beklerken, dilimde düğümlendi kelimeler; göçebe oldum kendi yerimde. giremedim içeriye, paslı bir çivi gibi,bekliyorum; hüzünlerimle birlikte, kapı önünde. enkaz altında ruhum,bedenim can havlinde! his kalmadı artık yüreğimde, kimse hissetmiyor, ürpertivar hislerimde, senli, anılarım,hayal meyal beynimde! tutsak oldum kendi kendime; senden habersiz düştü, yapraklar birer birer, ağır geldi senden sonra! sensiz olan tüm gerçekler. temize çekmek istemiştim hayatımı; senin tadını veremediler. imkanım olsaydı, dönebilseydim düne, paslı bir çivi gibi bekliyorum; hüzünlerimle birlikte! kapı önünde duyguların şairi boyabatlı |
bir ince sızının bitmeyen türküsüyle hazanı kucaklar
ruhunuza saglık efendim saygılar