Varsa-yoksa yâr
Ey yâr!
Ruhumuz ruhunuzu, Yüreğimiz yüreğinizi, Bedenimiz bedeninizi, Tanıdığından bu yana; Bizi bizden aldınız. Tatmadığımız lezzet, Gezmediğimiz bulut, Gitmediğimiz cennet, Görmediğimiz güzellik, Kalmadı bu dünyada. Ey yâr! Ilık nefesiniz nefesimize, Ahu gözünüz gözümüze, Güzel özünüz özümüze, Sıcak teniniz tenimize, Değdiğinden bu yana Bütün akan sular durdu, Duran bütün sular dondu, İçimize aldığımız nefes, Yediğimiz her bir lokma İçtiğimiz bir yudum su, Uğruna ölünesi yâr oldu. Ah yâr! Herşey yâr. Varsa yâr, yoksa yâr, Gerisi boş... Gerisi yalan... 29.08.2010 Özkan Tan |