İlkokulun Bahçesi (Gülce/Sonem)
ilkokulun bahçesi dağılmış toplanır mı
bakımsız viranedir okulun hali başka camlar inmiş sıva dökük hanice laçka çocuklar bir arada sallanıp hoplanır mı koca ağaca dönmüş diktiğimiz fidanlar orman içinde gibi gördüm kendimi inan çekirdekten eriğe armuda boy toplanan güzelliğin katledip çirkinliğin yutanlar hepsi resimlerdedir yaşananlar kül olmuş bazıları büyümüş torunlar torbaya dol uzadı bildiğimiz kısalmış güdük bir yol kalabalıklar nerde gurbetlere göç tutmuş sis dağa tırmanıyor kaplayınca dumanı köyü boşalmış boşa kalmamışsa amanı 2608102denizli |
İlkokuluma baktım, her bir tarafına her bir anıyla
Yüreğim mi burkuldu ,yoksa anılardaki mutluluk mu? karışık.
Ektiğimiz çamlar kocaman olmuşlar,
Galiptos ise artık olmayan okulun duvarını çatlatmış.
Okul virane, lojmanı yıkık, kiremit kırıkları her yerde.
Oyun oynadığımız yerlere bakıyorum usul usul,
Ne kadar heyacanla oynardık ,oyun herşeyimizdi
Şimdi düşünüyorum da biz sadece oyun oynamıyormuşuz,
Mutluluktan uçarcasına dünyadan kopuyormuşuz.
Hele okul bahçesindeki üstünden hiç inmediğimiz karadut ;
Heyacanla yeni dutlar olmuş mu bakardık,
Kararan dudaklarımıza bakarak gülerdik birbirimizin.
Bayrak direği ise bayraksız öyle duruyor tüm yıkılanlara inat,
Eskiden tırmanırdık,şimdi tırmanabilir miyim diye iç geçiriyorum.
Artık ben de kırık dökük olmuştum, anılar ağlamaklı yapmıştı beni.
Yaşamak biraz da yaşadığını tekrar yaşamakmış!
Daha doğrusu fabrika ayarlarına geri dönmek gibi birşey :))
Arkadaşım çok güzel yazmışsın tebrikler.Beni de anılara götürdün.Üstelik orada bir hayli kaldım.Bizim sitenin en üstünde yazdığı gibi " Her çocuk sanatçıdır. Mühim olan büyüyünce de öyle kalabilmektir. Pablo Picasso" picaso hep oradaki duygularla kal diyor ama ben metropola geri dönmek zorundaydım.Çünkü köy okulu kadar duygu yoğunluğu olmasa da burada beni bekleyenler var.Ben de okulumu ziyarete gittiğimdeki duyguları yazdım.İlham kaynağimı tetikleyen kişisin.Sağolasın