KAİNATIN KATİLLERİYİZYanıyor can. Ne diye? Çünkü ateşe düşmüş dünya. Kaynıyor asit kazanı gibi. Eller kötülükte Sözler menfeatlerde. Gözler haram ekmekte. Ey masumiyet elbisesi ile doğan insan! Neden ruhunu kirlettin böyle. Nereye sürüklüyorsun azgın bedenini. Zaman sayılı değil mi? Yolun mezara düşmiyecek mi? Sırça sarayına istersen saklan. Yak köprülerini Sök at içinden iyilikleri. Öldür içindeki tüm masumiyeti. Geliyor yavaş yavaş son. Bitiyor zaman Çözülüyor doğa. Hüküm sürüyor ölüm. Arsızlıkla yaşama sarılırken sen. Düşünmedin mahşeri. Bak isyan ediyor artık sana İçinde umarsız yaşadığın dünyan. ALEV YAVUZ 27/08/2010 |
insana bu gezegende sınırlı bir süre konuk olduğunu unutturmamak lazım..
ve neslinin bu gezegende devam edeceğini..
daha radikal düşüncelerim var da..
harikaydı şiir..
kutlarım dostum..
sevgimle..