AĞLAMA YAVRUM
Biliyorum doğduğuna sevinmedin
Çünkü sorunlar daha doğmadan başladı Annen ve baban önce geçim derdi için kavga ettiler Sonra ellerinde olanla yetinmeyi denediler Sonra ellerindekini de kaybettiler Çabaları lüx bir hayat değildi Ölmemek için çaba gösteriyorlardı Hayata tutunmak için ellerinden ne geliyorsa onu yapmaya çalıştılar Açlığın sesini bastırmak için boş kaynayan tencerenin sesini dinlediler Kendilerinden çok seni düşündüler Minicik bedenin onların tek umudu oldu Yoksa çoktan pes edeceklerdi bu sefil hayata Senin yaşaman gerek bu zorluklara inat Senin bir gonca gibi açman gerek bu bataklıklar içinde Sen umutsun Sen muratsın Sen cansın Bir gün büyüyecek Bu sefilliği yeneceksin biliyorum Aslında bilmiyorum Böyle olsun istiyorum Adın ayşe olmuş Ali olmuş Mustafa olmuş Kirkor olmuş Hans olmuş fark etmez Lütfen ağlama Korkuların benim olsun Acıların benim olsun Dertlerin benim olsun Ne kadar kötü unsurlar varsa benim olsun Güzellikler Aydınlık yarınlar senin olsun Lütfen ağlama BEBEĞİM Ekrem MADENLİ 24/08/2010 |