yönetmen
artık yazmayacağım diyorum,
seni okumak istemiyorum çok istedim seni yaşamayı ona da sen müsaade etmedin… kırılsın kalemim, yansın kağıdım dilim lal olsun, gözlerim kör… sen gittikten sonra hayat çok zor… artık okumayacağım seni, düşlemeyeceğim ellerini, çizmeyeceğim hayalini yüreğime, renklerini hayatımdan çaldıktan sonra geriye bana senden kalan, siyah beyaz bir görüntü, daracık bir oda… ve çaresiz ben… yuvarlanıp gidiyoruz odamda, başımı vura vura, hayalini yüreğimde kıra kıra… artık dinlemeyeceğim masallarını uyumayacağım uslu bir çocuk gibi prenses olmayacaksın, bende çirkin kurbağa… gelip beni öpmeni beklemeyeceğim, bu masalda mutsuz bitsin, farklı olsun bizim gibi… şarkılarını dinlemeyeceğim, hele akşamları karanlığa dalmayacağım inadına mum yakacağım inadına fener onlarda olmadı mı, cigara mı tüttüreceğim… senin gibi kadere boyun eğmeyeceğim, ama yinede sensiz olmayacağım… yapamayacağım, sensiz bulamam kendimi… artık izlemeyeceğim hiçbir filmi, afişlere bakmayacağım… işte bu film bizi anlatıyor kelimelerini duymayacağım ne senden nede başkasından… oynayacağım kendi filmimde sen gideceksin ben gözü yaşlı arkandan bakarak ve avazım çıktığı kadar bağırarak gitmeeeeeeeeeeeeeeeeee gitmeeeeeeeeeeeeeeeeee diye… sen yine duymayacaksın… yönetmen sendin… |
tavana vurdu sanki şiir..
tam puan:)))
salina tarafından 7/20/2007 12:29:21 AM zamanında düzenlenmiştir.