___SÜRGÜN GÜNLÜKLERİ-1 ___
1. gün sab/ah)
Tan yeri kızıllığı penceremde Siyanür çiçekleri açıyor Gözbebekleri retinayı kaybetmiş Kambur bakışlar ön sırada Masada hayatın kelepçeli yüzü y /atıyor Masada toz şekere karıştırılmış Siyanür gramları b/izsiz Masada tek kanatlı kelebekler hala nefes alıyor Bahçelerden sürgün Sürgün g/özlerim t/uzaklarda Yüzyıllardır sürüyor bu koşturmacalar Sürgünüz arka bahçelerimizdeki sarm/aşıklardan Bir orman girişindeki nefesten Hatıralardan ve saf duygulardan —Zülkarneyn- terk ettiğinden beri En inanılmaz yolculuktan “Yusuf’a secde eden Onbir yıldızla Güneşten ve aydan”sürgünüz… (2. gün veda sonrası) Kapattım pencereleri Sen yüreğimden sürgünsün Ben bir şiirden sürgünüm Yorgun kelimelerin alfabesinden Ve yürek rengi sesinden Kimsesizlerin kimsesizliğinden Yalnızların sessizliğinden ki Tek kitaptı ama siz çabuk bittiniz Ey insanlar Her şeyi mahvettiniz Bu gece İlk insanın yalnızlığıyla Dağların ilk magmalarıyla Ağlamayı başaran ilk gözpınarıyla tanıştım Bu gece Şiirden şiire ayrıştım Ürkünçtüm, gülünçtüm Sen benden Ben de tenden Sürgünüz (3.gün ve limon sarısı) Kentin ortasındayım Bütün kitaplarımıza bir ateş y/aktım Olması gerektiği gibi Kalbim y/okmuş gibi b/aktım Tek tek Özleyerek, Ateşe girdim onlarla Satılık z/aman/larımızdan geçtim Ölümü dileyerek Bu kenti sürgün ateşimizle kuşattım Bu gece Terkedilmiş bir kente Küllerinden döke döke Kuşatmadan dönüyorum Tut ellerimden Sürgün dağlarından d/üşüyorum Ayşegül Aşkım Karagöz (rüzgâr çanları) |
şairim her dem saygımla
http://www.youtube.com/watch?v=NDODqoezkso