GÜNEŞ VE KARDELENKARDELEN Soğuk bir kış ve dondurucu bir ayaz, Kar ise etrafı kaplamış,kalın bir tabaka, Basıyorsun ayakkabı bile içine girmiyor, Yürümek çok zor,rüzgar tipi gibi esiyor. Güneş bulutların arasından arasıra bakıp, Bir selam veriyor, tebessüm ediyor, Sanki birini arıyor,onu ısıtacak gibi, Siyah bulutların arasına girip gidiyor. Kayanın etrafında beyaz bir çiçek, Yarmış kalın kar tabakasını inceden, Sanki sevdiğine haykırırcasına,dik. sesleniyor ne olur gör beni gökyüzünden, Bu kardelen çiçeğin sesi,nefesi Hep Güneş için açmaktı hevesi, Canından çok sevmişti,bir kere Aşk uğrunadı yazı geçirip kışı beklemesi.. |