YOLCUYUM DÜNYADA
Eğlendim dünyada yüzüm gülmedi
Yolcusuyum günüm dolana kadar Gönül bahçesiyim bilen kalmadı Aşka açan gülüm solana kadar İnsanım aydınım hem de solcuyum Sevda yollarında giden yolcuyum Halden çok anlarım sanma falcıyım Arayıp’ta özü bulana kadar Bilene danıştım erdim vuslata Sevginin pınarı dilim ıslata Azrail bindirir ayaksız ata Sevdiğim saçını yolana kadar Şahın turnasıyım dosta uçarım Dost pınarına konar içerim Yolcuyum dünyada bir gün göçerim Dünyadan yükümü alana kadar Bir gün de derler ki kul fazlı ölmüş Bahçede açmayan gülleri solmuş Bilmezler Allah’tan vadesi dolmuş Ecelim ruhumu kılana kadar 24.08.2010.ozan kul fazlı |