YORULDUM
Otuz sekiz sene her gün her gece,
Kara gözlüm gözlemekten yoruldum. Çok şiirler yazdım; harf hece, hece, Karagözlüm gözlemekten yoruldum. Göremedim yıllar boyu cismini, Hatıra etmedin bir tek resmini, Duyurmadan sayıkladım ismini, Karagözlüm gözlemekten yoruldum. Kendi şeridimde benle yarıştım, Kaderle ne küstüm ne de barıştım, Dede oldum; Torunlara karıştım, Karagözlüm gözlemekten yoruldum. Elbet sende tattın bu acı haz’ı Eğlendik diyerek bu imiş yazı, Her dem dertli çaldım bu dertli sazı, Karagözlüm gözlemekten yoruldum. Vuslat çok uzaktan bir el salladı, Zalim felek zalimleri kolladı, Bizden çok kötüler bizi solladı, Karagözlüm gözlemekten yoruldum. Şeytan sakallıya güvendin; yandın, Her ne söyler ise doğrudur sandın, Oğuzsoylum der ki; yalana kandın, Kara gözlüm gözlemekten yoruldum. 28.07.2010 |
Kendi şeridimde benle yarıştım,
Kaderle ne küstüm ne de barıştım,
Dede oldum; Torunlara karıştım,
Karagözlüm gözlemekten yoruldum.
bu kısım bilhassa çok hoştu. Başarılar diliyor ve şiirlerinizin bir müdevimi olacağım.
selamlar