ARTIK ANLAMSIZ
bir eski resmin var cüzdanımda, o hoş günlerden kalma
birden kirpiklerine değiverse ya ellerim inan dilimi ısırabilirim anılara göz kırpan gizli bir sevdasın acılara kafa tutan,bir ben kaldım ortalarda. Ne zaman aklıma gelsen, sitemli bir göz, solmuş bir yüz görüyorum kendimden bir Leyla, bir Mecnun olmak istedik beceremedik son pişmanlıktır şimdi usumuzdan geçen düşündükçe, çırpındıkça dibe batıyoruz. Ben aşkın koynunda geceyi güne çeviren, sefil bir emir eriyim. nereye baksam, neyi düşünsem, karanlık ve kirli çöl yürüyüşlerimde duygularım alevlenir hep anılarla avutuyorum içimi dağ gibi dalgalar düşüyor üstüme gemiler limanlara sığınıyor-bense yorgunum. |
Sen Leyla değilsin .
Eski resmini atsam ne fayda ,
Yüreğimden sökemedim ki seni.
Yılların ağırlığında ,
Yüreğim yorgun...
Şiirinizi sevdim , bunlar döküldü nacizane .Kutlarım , çok güzeldi .Selamlarımla....