SEN GİDERKEN
Bulutlar semaya , hüzün doldurdu
Yerlerde mahlukat , yalpalar oldu Gözlerim nemlenip , yüzüm soldurdu Can sen giderken , yaprak soldu Ötüşmez bülbüller , suskun dilleri Kırılır kanadım , uzak illeri Solgundur dalında , açmaz gülleri Can sen giderken , gurbet doldu Düğüm düğüm sesim , kesildi kaldı Neşeme , hüsranım , kezzaplı baldı Gözlerim ararken , umutsuz daldı Can sen giderken , kırılan koldu Mevsimin bahardı , yuvadan uçtun Benden habersizce , kendin eş seçtin Kadere inanıp , sırattan geçtin Can sen giderken , uzayan yoldu Saçlarım ağardı , gözün görmedi Belimde büküldü , yüzüm gülmedi Direktin evimde , eller bilmedi Can sen giderken , kanımda dondu Teli duvaklısın , gidiyorsun gelin Sevdaya esirsin , olursun elin Mutluluk yuvana , doldursun selin Can sen giderken ,Eylülde sondu Arif BARAN şiirime ses olan can ablam HAYRÜNİSA ŞENEL’ e teşekkürler |
Sevdaya esirsin , olursun elin
Mutluluk yuvana , doldursun selin
Can sen giderken ,Eylülde sondu
allah yerine yakıştırsınn