ANNEM...!!!
Bir bayram sabahında haberini aldım,
Öldüğünü duyduğumda olduğum yere yıkıldım. Aradan dört sene geçti ama, Hala annem sanki yanımdasın. Herkes beni dışardan sanar hovarda, Benimde var kadere isyanım aslında. Her günün sonunda ağlıyorum ben sessizce, İçimden hergün ahım anne anne!!! Dediğin gibi anne hayat zormuş, Sen olmadan hiçte çekilmiyormuş. Artık annem bende sona geliyorum, Hayatıma son noktayı koyuyorum... Affet beni sana layık olamadım, Sana verdiğim sözü tutamadım. Bulaştım herşeyin en kötüsüne, Gidiyorum bu hayyattan sessizce. Annelerin yeri başka oluyor, Baba, kardeş inanın annenin yerini doldurmuyor. Anne kıymeti bilin kaybetince insan arıyor, Sırtınızda hacca götürseniz hakkı ödenmiyor. Sevgili mevgili boş be dostlar, Benim en büyük sevgilim annemdi. Ölmedin annem hep yanımdasın, Kalbimin tam ortasındasın. Birisi yanımda anne desin, Hep aklıma gelirsin, Beni bıraktın gittin, Şimdi orda kardeşimlesin. Hayat bana genç yaşta vurdu, Sevdiklerim hep kayboldu. Tekim anne artık bu hayatta, Dertlerle bağuşucam hep galiba. Neden geldim bu dünyaya neden!!! Çilemi çekecek hep bu beden, Elbet birgün bende mutluluğu bulurum, Yanımda annem olmayınca neye yarar bilmiyorum. Şiirimi bir tülü bitiremiyorum, Konu anne olunca sözler bulamıyorum. Anne sana son sözüm, Seni çok ama çok seviyorum!!! |