HÜCREDEDört metrekarede daracık mekan Karışır nefesime demirlerin kokusu Zaman durmuş gibi olmuyor imkan Canla girilmiş kabir ölüm korkusu Nefesime eş, ayak sesim hücrede Gün doğmaz buraya saatlar donmuş Vakit benden ayrılmış günüm gecede Baharım kış olmuş hücreme konmuş ERMENEK - 16.06.2006 / Cemil DURSUN |
Tebrikler...
Saygılarımla...