UMUT
Sırtında bebesi
Girmemişti daha yaşına Duruyordu evinin kapısında Gözleri dağlara bakıyordu Evinden çok uzaklara Yüzündeki şişliği gözlerindeki morluğu saklıyordu Kocasının yerine utanıyordu canının acısıyla Ne hayalleri vardı ; mutlu olacaktı Şimdi onun için mutluluk uzaklarda dağlardaydı Canın acısı hafif kalırdı yüreğininkinin yanında Onu o kapının önünde tutan sırtındaki bebesiydi Dağlar bir adım ötesiydi bebesi olmasa Ama hayalleri umudu tükenmemişti Bir gün bebesi büyüyecek Büyük adam olacaktı O zaman gideceklerdi dağlara Bu şiirimi umudunu yitirmeyen tüm kadınlara armağan ediyorum |
Onu o kapının önünde tutan sırtındaki bebesiydi
.........................................................
kadınlarım ahh kadınlarımız ruhları çiçek ruhsuzların elinde solan kadınlarımız.kutluyorum duyarlı yüreğini.