TUHAF
Ve düşler kaldı bende
Haziran hüznünü verene dek Salıverdi gökyüzü yağmurunu Bankta oturmuş ıslanıyordum Ve çınar devriliyordu hükmünü soymuşcasına Fesatlı gece yükleniyordu her sevdaya Kınıya, kınıya fethediliyordu her seferinde Ulaşmış,yeni vadiler ekliyordu zamana Ve kirlenmiş hayatlar Fırsat vermiyordu yaşama Düğüm düğüm oluyordu sabaha Emzikli bebe uzatılıyordu göğe Asillik ,sadakatliği simgeliyordu Ve şaşa kalıyordum aklım almıyordu bu bilinci Suretim, figanım,henzekteki yaşım Kalıveriyordu vucüdumda |