Güneş Yanarken Çam Yeşerdi
güneş yanarken çam yeşerdi
deniz mavisinden düşerdi öylesine karmakarışık ki kara toprağından deşerdi gözünde ışığı söndür yüzünü bu yana öndür karanlığına kalmadan yüreğime acı döndür görme ağladığımı örme bağladığımı göz yaşlarım kurudu sorma dağladığımı hiç bilmez gelmezdi bütünü dilmezdi durduğu yerinden yüzüne gülmezdi esen yelinde cura telinde daha ne desin eli elinde gel sevdiğim tez ivdiğim lokmam büyür diş gevdiğim gezelim güzelim yaprağım gazelim arım balım sensin canım an yan gül can |
sevgiyle