SEN GİDERKENTaş kesildi bu şehir Lâl oldu sen giderken. Matemliydi gökyüzü Dil sustu, kalem sustu Rüzgar coştu sen giderken. Sen giderken Ay buluta sarıldı Yıldızlar döküldü göklerden. Ayaz kesti bu şehir Ayaz kesti sen giderken. Gül hazin,bülbül hazin, Gülşen ağlamaklıydı Bulutlar göz yaşı döktü Güneş gülmedi sen giderken. Sen giderken Susuzdu yerler Dağlar dumanlı,yürekler amanlıydı Ağlıyordu bu şehir Ağlıyordu sen giderken. Yorgundu gönüller Şimşekler çakıyordu sevda üstüne Taş kesiyordu bu şehir Taş kesildi sen giderken Sen giderken.. Rabia BARIŞ |