Emine Hanım şiirini okuyunca benimde hikaye yazasım geldi.Bir hikaye yazayımda sen de onu oku.

Yıllar önceydi.Büromda sıkılmış bahçeye hava almaya çıkmıştım.Bahçede boyacımız Mehmet'i gördüm.
Hiç huyum değildir ama o an Mehmet'e takılıp ,şaşırtmalı matematik hesapları sorup birazda alaya alıp eğlenmek istedi canım.Yanına yaklaştım.
--Ne haber Mehmet aldınmı defter ve kitaplarını?.(okullar açılalı henüz iki hafta olmuştu)
--Yok alamadım ,sadece bir defterim var onunla gidip geliyorum.
--Neden alamadın?.
--Babamın beli ağrıyor çalışamıyor,boya parasıyla da ekmek alıyoruz eve.
--Kaçıncı sınıfa gidiyorsun Mehmet?
--İlkokul 3.sınıfa.
--Tamam Mehmet sen yarın bana uğra ve kitap listeni getir diyerek ayrıldım yanından.
Dedim ama kendime de kızdım.Çocuğun bu durumundan haberimiz olmaması suçken birde takılıp eğlenmek isteğime kızdım.
Ama iyi ki takılmak istemişim.Yoksa nasıl öğrenecektim Mehmet'in durumunu.
Yanından ayrıldım.Arkadaşlarla temasa geçip para topladım.Ertesi günden başlayarak artık Mehmet bizlerin öğrencisi oldu,ortaokulu bitirdi.
Artık her bayramda evimize ilk bayramlaşmaya Mehmet gelmeye başladı ki gelmediği bayramlar merak etmeye başladık.
Derken ortaokul sonu sınavlara sokup yatılı Veteriner Sağlık Lisesine kayıt yaptırdık.4 yıl sonra okulunu bitirip Vet.Sağ.Teknisyeni olarak özel sektörde çalışmaya başladı.Daha ilk yılın da aranılan elaman oldu bizim küçük Mehmet'imiz.
Çalışmaya başladığı iki yıl içinde hem kendi hem de ailesinin yaşamını düzene koydu Mehmet'imiz.
Mehmet'i askere gönderdik,Mehmetçik oldu.Epey zamandır konuşmamıştık.Geçen gün kandil gecemizi kutlayan mesajını alınca sabah aradım.Askerden döneli 2 ay olmuş.Başka şehirde bir Veteriner Hekim'in yanında çalışmaya başlamış.İşinden memnunmuş.
Ortak tanıdıklardan duydum.Kendini öyle sevdirmiş ki büro tamamen bizim hala küçük olarak gördüğümüz Mehmet'e emanetmiş.
Artık nasip olursa yakın bir gelecekte de Mehmet'imizi evlendirip çoçuklarını da severiz.
Bu geçen zaman içinde beni çok duygulandıran bir olay da Mehmet'in okulundan almış olduğu Teşekkür Belgesi'ni bana hediye etmesi ki o anı unutamadığım gibi,özel belgelerimin arasında saklamaktayım o belgeyi.

Emine Hanım şiirin adeta deşti yüreğimi ve hiç bir yerde bahsetmediğim hikayeyi yazdırdı bana.Sayfanı kirlettikse affola.
Anlamlı şiirin için tebrikler.
SAYGILARIMLA.