GÜLÜMBir gece kapını çalarsa mazi Elinden yavaşça tutuver gülüm Hayalim odana dalarsa bazı Kollarına alda yatıver gülüm Misafirin eyle kol, kanadın ger Yaklaş yanına da sesine ses ver Gönlünce sar okşa saçlarını der Doğrul da yüzüne bakıver gülüm Gözünden yaşları akıtsa bile Onu da ağlatıp çektirme çile Yanağını silip beyaz mendile Az teselli ette sarıver gülüm Ayrılığın eşi ölümdür, ölüm Hasreti çekmekse her cana zülüm Üzülüp kalırsa o cansız halim Seviyorum seni deyiver gülüm Biraz yaslayayım derse başımı Sakın ha deme ki bırak peşimi Yatıp okşadığın yanan döşümü Yavaşça yorganla örtüver gülüm Necati diyor ki korkutma sakın Biraz sonra gider iyice bakın Unutma ki hasret her zaman yakın Kalkınca resmini öpüver gülüm Necati KEÇELİ İZMİR 30.07.2010 |
Hasreti çekmekse her cana zülüm
Gelirse karşına üzülmüş halim
Az teselli ette sarıver gülüm
Ben seçtim diyerek kendi eşimi
Eğerki görürsen bir gün düşümü
Yatıp okşadığın, köz’lü döşümü
Yavaşça yorganla örtüver gülüm
tebrik ederim. Güzeldi şiiriniz.
Saygı ve selamlarımla.