Sararıp soldu dünkü yeşil yapraklar,
Ölümü hatırlatır çıplak ağaçlar,
İlkbaharda tekrar süslenecek bağlar,
Mahşeri hatırlatır, gelen baharlar.

İlk yaratan süsler son sistem onları,
Küçük beyni yönlendirir canlıları,
Dili anlatamıyor yapılanları,
Bir noksanlık olmadığını, gösterir.

Her sonbahar bir ömrün sonuna benzer,
Dermansız doğar ferman sahibi gezer,
Dönüp dolaşıp başlanan yere gider,
Seni hatırlatır, bütün yaşantılar.

Bütün işler tecellisine ulaşır,
Her şey birbirini destekler dolaşır,
Çarklar dişini kırmaz düzgün kaynaşır,
Mülkü nizamı tamamlar tüm olaylar.

Kendimi kuru yaprak gibi görürüm,
Hak dur der durarım, yürü der yürürüm,
Sayılı nefes sona gelir ölürüm,
Bana her şey vaadini hatırlatır.

Rüzgâra göre yön alan yaprak olsam,
Çürüyüp gidip toprak olup, kaybolsam,
Bu olaylar beni alîm yapar anlasam,
Her şey senin sözlerini doğrulatır.

8/12/2005

DURSUN YEŞİL