SEVDİN Mİ BÖYLE SEVECEKSİN BU MEMLEKETİ!..
SEVDİNMİ BÖYLE SEVECEKSİN BU MEMLEKETİ!..
Sevdin mi Nazım gibi seveceksin bu memleketi Sevgiliyi Veysel, Canları Pirim Pir Sultan gibi ... Bülbülün güle fırgatını, Keremin Aslıya yanışını Ferhat’daki sabrı, Şirindeki arzuyu... Sevdin mi Deniz gibi seveceksin bu memleketi, Hüseyin gibi Bektaşi, Yusuf gibi aşık. Sevdin mi Doğu gibi seveceksin bu memleketi Günün ilk aydınlığını savururcasına Anadoluma.. Sevdin mi Mustafa Kemal gibi seveceksin bu memleketi İçeride olabildiğince ihanet , dışarıda alev- alev düşman mermisi!.. Bitlenmiş beyinleri bir- bir sokarak mevziye ve Arı’nın petekteki sabrıyla, ve inanılmaz kahrıyla!.. Sevdin mi çocuklar gibi seveceksin bu memleketi Parmaklarının arasında tuttuğu ipini... Uçurtmasıyla.. Ağıtların gülmelere karıştığı bilinmizeyle Çocukça saf, çocukça tertemiz sevgiyle.. Sevdin mi böyle seveceksin bu memleketi!... Nazımı, Veysel’i, Deniz’i, ve Doğu’su.. ve Mustafa’sıyla.. Sevdin mi böyle seveceksin bu memleketi!.. Deniziyle.. Deryasıyla!.. Sevdin mi böyle seveceksin bu memleketi Sevdası gönlümüze kurtuluşta kazılmış Ay- Yıldızıyla!.. Hasan ERKILIÇ (UMUTLU) Ankara, 03.06.2009 çarşamba saat:03.38 |