Ölüme Yürüyorum (ELVEDA)
Ağlayan gecenin sensizliğinden yazıyorum
Ve hırpalanmış bedenimle Karanlıkta kalan yüreğimle yazıyorum Kalemim bana acı acı bakıyor Ben kalemime bakıyorum Belliki oda benim kadar hüzünlü Son gidişinle bak kalbim yine kanamaya başladı Hep sensizliğe açıyorum gözlerimi O kadar yoruldumki peşinden koşmaya Sensizken hıçkıra hıçkıra ağlamaya Artık o kadar değiştimki görsen inan tanıyamazsın Ben bile tanıyamıyorum kendimi Artık ağlamak için sebep aramıyorum Öylece,delice,sensizce ağlıyorum Kalbim uzakta kaldığı günleri sayıyor Sensizliğin ateşi içimi yakıyor Oysaki ne kadar mutluydum seninle Nasıl kıydın bu körpecik aşkımıza Ben bitik sen yitik ne olacak sonumuz Artık kilit vurdum kalbime,umtlarıma Alın hayata dair herşeyi sizin olsıun Kolay olan neydi söylesene Kaçmakmı,bırakmakmı, terketmekmi Kolaylar senin olsun ben zor olanı Yani seni,sevgimi,aşkımı istiyorum Bu yüzdendir ki seni hala Deliler gibi seviyoırum Ne yaparsan yap ne söylersen söyle Bir tek şeyi değiştiremeyeceksin Sana olan sevgimi,aşkımı,canımı,kanımı... Şimdi git herşeyi yanına alarak git Gözümden kan akıtarak Yüreğimi yararak,bedenimi kanatarak git Artık intihar düşleridir gözlerin Bak azrail kapımı çaılyıor Kurtaracak beni sensizlikten,kimsesizlikten Ve ben gidiyorum yokluklara,geldiğim yere Yani sensizliğe gidiyorum. Sakın arkamdan ağlama inadına gül sen Gül yüzün gülen yüzün solmasın hiç Benden,sevgimden kurtulduğuna sevin. Ve ben gidiyorum dönmemek üzere Bana ait herşey sende kalsın Sana ait hiç birşeyi istemiyorum ben O toy sevdamı yanıma alarak İçimdeki yetim çocuğu susturarak Ben sensizliğe uçuyorum.. Elveda elveda..... |