kırık bir gül dalıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "ateşte yanar mı kül olan."
ırmağın kıyısındayım.
ırmağın ortasında bir taş taşın üzerinde bir tutam ot çiçeğe durmuş. mavi, mor, sarı, beyaz... gelip geçen suya düşüyor gölgem, gölgemi yıkıyor su. ve ellerimi. ıslandığım yağmur, yürüdüğümüz yollar gibi, büküle büküle, S(b)ana bulaşmış, akıyor. bütün sular, denizde şimdi. onun için girdiği(m)n bütün denizlerde b(s)en ıslandığı(m) n bütün yağmurlarda b(s)en. güneş ülkesindeyim, Anadolu’da. ellerimi uzatıyorum bir suya, bir güneşe kırık bir gül dalı gibi düşüyor gençliğim avuçlarıma ellerimi yıkıyor zaman . kah şiirlere, kah türkülere daldırıyorum avucumdakini tutturmak için ne yapsam nafile yeşermiyor. |
denizde şimdi.
onun için girdiği(m)n bütün denizlerde b(s)en
ıslandığı(m) n bütün yağmurlarda
b(s)en.
güneş ülkesindeyim,
Anadolu’da.
ellerimi uzatıyorum
bir suya, bir güneşe
kırık bir gül dalı gibi düşüyor gençliğim avuçlarıma
ellerimi yıkıyor zaman .
kah şiirlere,
kah türkülere daldırıyorum
avucumdakini
tutturmak için
ne yapsam nafile
yeşermiyor.
harikaydı şiir,akıcı yormadan zevkle okunası.yüreğine sağlık selamlarımla...