OĞUZ HAN (METE)
Gümüş bir tepsiye, benziyordu ay.
Oğuz un omzunda, sadağıyla yay. Saçları kumraldı, düşük bıyıklı. Çelikti kılıcı, bozkurt başlıklı. Asya bozkırında, onun unvanı. Yurt etti Altayı ve Tiyanşanı. Asyanın fatihi, oğuz kağandı. Türkün sınırları, Çin e dayandı. Esas adı Mete, o yiğit erdi. Teoman kağandı, tahttan indirdi. Yıllarca şan kattı, Türk ün şanına. Tüm Türk boylarını, kattı yanına. Hazar denizinden, Hindistan’a dek. Birlikte atardı, Türk’lerde yürek. Ona rakip olan, bir tek Çin vardı. Onu da yenerek, vergiye sardı. Oğuzun ordusu, rüzgâr gibiydi. Bazen kasırgaydı, esti devirdi. Tibet’ten Keşmir e, ta Sibirya’ya. Mete han, ün saldı, bütün dünyaya. Biz asil Türk’leriz, soyumuz böyle. Bu üç bin yıl önce, eskiyi söyle. On bin yıldır Asya, benim yurdumdur. Tatar, Kırgız, Oğuz, hepsi soyumdur. Bugün Türkiye’m var, Azeri Türkmen. Sayısı milyonlar çok tümen tümen. Özbek’ler, Tacik’ler, Türkmen’ler de var. Türk’ün hasretiyle, ağlar Altaylar. Türkmendağlı senin, kökün Oğuzdur. Türkoğlu Türksün sen, soyun Yavuzdur. Bugünde Türkiye, büyük devlettir. Şanı yüce Türk’ler, soylu millettir. HİLMİ CAN. 22.TEMMUZ.2010. (2823) |
Sermayesi, yekparaesi, mücadelesi şiir olan TÜRKMENDAĞLI hocamızın epik şiir çalışması
Kutlarım dimağınıza, dilinize, yüreğinize sağlık... +5