UÇUYORUM SONSUZLUĞAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Tuncelinde vurulduğumuz andaki duygularımı anlatmaya çalıştığım şiirimde vurulduğum an hissettiğim bir kuş kadar özgür ve güvercin kadar hafif bir şekilde uçuyordum o anı yaşamak için çok çalıştım yalnız çocuklarımın varlığı o anı yaşamama izin vermedi onları düşündüğüm an gözlerimi açıyor ölmek istemiyordum lakin o tatlı anı yaşamaktanda vaz geçemiyordum Şehitlerin yaşadığı duyguyu herhalde anlatmak kabil olmaz gerçekten onların ailelerini rahatlatmak için değil bu yazım gerçekleri aktardım.Resim bizim vurulduğumuz oda yalnızca Fevzi KATAR iarkadaşımın resmi çıkmış ama daha derinlerde bizim yattığımız yerlerde gözüküyor .Şehidfimin yüzüne bakın ne kadar huzur dolu görürsünüz Herkese selamlar
İlk kurşunu yediğim anda vücudum sıcak
Bir duygu yaşadımki ruhum hakka uçacak Gök yüzünde güvercin gibi kanat çırparak Uçuyorum sonsuzluğa kanadım açarak Hayatımda yaşadığım nadide bir duygu Göz kapaklarım ağırlaştı geliyor uyku Bu anın hazzından yok oldu ölümden korku Uçuyorum sonsuzluğa dünyadan koşarak Çocuklarımı düşündüm gözlerimi açtım Onları düşündüm o zevki almaktan kaçtım Sandımki dünyaya cennet kokusun saçtım Uçuyorum sonsuzluğa kokusun saçarak Kranlık odaya aydınlatan bir nur doldu Şehitlerin her biri nurdan bir melek oldu Onlar cennette hakkı olan yerini buldu Uçuyorum sonsuzluğa cennete bakarak Vurulduğuma yanmadım şehit olamadım Gazi oldum devletimden sevgi bulamadım Dostlar gazilik kimliği dahi alamadım Uçuyorum sonsuzluğa bahtıma kızarak devletime kırgınım vatana canım feda cennette komşu etsin şehitlerime cüda duysunlarki bir gaziden bu anlamlı nida Uçuyorum sonsuzluğa hakkım arayarak GAZİ ÖĞRETMEN CEMAL ÜNLÜ Yukarıdaki resim yanımda şehit olan fevzi KATAR arkadaşımın resmidir vurulduğumuz ter ise odanın içidir |