Everest’e çıkma uğruna canından olan adama sormuşlar ”neden ama?!” Son nefesini verirken fısıldamış” orada da ondan” Alev ALATLI



Uğultulu sıfatımla
Katılıyorum gecenin iniltisine
Yükümü bahşeden Firdevsleri
Umarak koyulaşıyorum/yeni bir yarına

Gürültülü köprüler kuruyorum
Yalnızlıklarımı mıhladımsa bu benim
En girift soruyu çaktım alnıma
Aldığım her nefesi/neden/terkediyorum

Bağırsakları boşaltılan bir uykudan
Usandırıcı çanlar çalınarak uyandırıldım
Soğuk bir sinsilik burnumun ucu
İyiliğe sirayet edecek/korkum

Yoğşudu kalbimin davlumbazları
Sürekli eğrilen ufuklar yüzünden
Utancımı meydanlara (s)açtım
Kostaklanmak değilken hakkım

Körün seçtiği renkleri seviyorum
Sesimi çizen sağırlık benim şiirim
Suhulet vazeden türkü ilencim
Görüldüğüm yerde kendimden ineceğim

Artık yokluğuna takılmıyorum aklımın
Mecbur değilim güzel olmaya
Ölmenin listesinde her an adım
Şaşalı bir fısıltıyla açıklanabilirim

Deniz öksüz bir çoğalmakla vurduğunda
En hırçın dalgasını en yalçın kayalara
Beni ikileten bir yalnızlıkla gelir yarın
Murahhas gövdesini fark ederek mutluluğun