Aparman boşluklarındaki güvercin iniltileri..
Şehre yağmur yağıyor..
Yağmur, yüreğime yağıyor.. Loş salon birden kararıyor.. Biliyorum, Bilmediğim, o ıssız bahçeye hep yağmur yağıyor.. Uzaklarda,bir kadın hep sarı bir gülü kokluyor. Erken bir temmuz akşamı çöküyor sonra, Şehr-i karanlık üstümüzü örtüyor, Uyuyorum.. Loş salon birden kararıyor.. Uykularımda sesini,nefesini duyuyorum.. Uyanıyorum, Ne sesin var ne nefesin, Kıvranıyorum.. Yine uykumu bölüyorum ikilerde,üçlerde. Kalkıyorum.. Uzaklardan şarkı sesleri, Apartman boşluklarından güvercin iniltileri geliyor. Duyuyorum.. Güvercinleri görüyorum, Kederi gagasının altında saklı, Tüyleri gereğinden fazla ıslanmış güvercinler, Seni anlatıyorlar bana, Islanıyorum... |