üşüyorum
kaderimden kaçıyorum
yolun sonuna geldim bir dag başındayım şehiri seyrediyorum kopmuş daldaki yaprak uçuşurken yerlerde yine seni düşünüyorum bende koptum dalımdan senin peşindeyim sürükleniyorum şimdi dag tepe dere şehir yollara düşüyorum her yanım buz tutmuş sensizlikten üşüyorum yaz gününde kar yagıyor ve ben kaderime aglıyorum |
sensizlikten üşüyorum
yaz gününde kar yagıyor
ve ben kaderime aglıyorum
Kutlarım Hamit bey,güzel bir aşk şiiri okudum sayfanda..Saygı ve selamlarımla....