HİÇ KİMSE
HİÇ KİMSE
Gözlerinde başlayan yolculuktu hayatım Hiçbir seferim senin kadar uzun sürmedi. Yeniden filizlendi zamansız solan bahtım Kalp mahremime senden başkası el surmedi. Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi. Yalan değil seninle ulaştım her duyguya Gözlerim hasret kalsa da en güzel uykuya Gururu feda ettim senin için kavgaya Gönlüm hiçbir cephede böyle savaş vermedi Hiç kimse senin kadar sevilmedi sevmedi. Sana çektilerimi anlatacak sözüm yok Efsane sevdamızdan başkasında gözüm yok Boynum sırattan ince, sana itirazım yok Hayallerim başka bir bahçede yeşermedi Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi. Bizim mevsimlerimiz hazan değil bahardı Üstümüze sevdanın yağmurları yağardı Nur sesimizi sağır sultan bile duyardi Böyle sevdayı Leyla ile Mecnun görmedi Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi. Ayrılık düşüverdi yolumuzun üstüne Bilemedim feleğin ikimize kastı ne Halimi sor da öğren düşmanıma dostuma Senden sonra yüreğim mutluluga ermedi Hiç kimse senin kadar sevilmedi, sevmedi. Selçuk YILDIRIM |